pamiętnik.♥

Wiecie powiem dziś o takich bezsensownych rzeczach, które w sumie nikogo nie dotyczą. Dziś rano gdy pakowałam się do szkoły, zobaczyłam mój stary pamiętnik, jakoś tak otwarłam go, przeczytała parę kartek. I tak jakoś przykro mi się zrobiło.

Tyle nad nim poświęciłam czasu, nie uczyłam się bo chciałam coś w nim narysować, opisać. To gdy zawsze wszystko robiłam by był doskonały, dla mnie doskonały. Wszystko w nim pisałam, najważniejsze szczegóły mego życia. Nawet napisałam na samym początku:

 "obiecuję, że nie opuszczę, nie skończę, będę pisać dokąd będę miała sił."

Nikt go nigdy nie widział, co w nim było napisane. Tyle wspomnień, a potrafiłam je tak wszystkie zostawić i o nich zapomnieć. I jak zwykle zostało dużo kartek czystych. Nie pokolorowane rysunki, szkice. A dla mnie to tak na prawdę nie 

po zakończone sprawy, i na coś na co już nie miała sił. Dojrzałam, zaczęło mi się podobać, co innego, zaczęłam bloga, by także pisać. Dodawać zdjęcia, lecz jednak tu nie mogę wkleić tak po prostu swoich dzieł, głupich kartek itp. 

Zdjęcia i tylko to.

Nie mogę tu pisać tajemnic, bo przecież każdy co zna tylko adres może tu wszystko przeczytać. Nie mogę ukazać łez, smutku. Nigdy nie zapomnę jednego wpisu, do tej pory widnieje na nim, krople łez, widać je, doskonale widać. Widać co czułam, pamiętam i nie zapomnę. I dziś rano jak go zobaczyłam, miała ochotę powrócić, znowu zacząć pisać. Ale wiem, że znowu zacznę i szybko mi się to znudzi. Ale myślałam czy warto i Teraz sama już nw. Albo blog, albo dziennik, nie wyrobię z dwoma na raz. Pewnie myślicie, że jestem nienormalna, też coś zwykły zeszyt z paroma kartkami. Taa niby tak. Jednak dla mnie to powracające wspomnienia, uczucia, chwile i wszystko co najważniejsze. ♥ Obiecałam sb, że skończę to co zaczęłam, jednak, nie wiem czy chcę. Bez sens.;(  Wiecie miałam właśnie to skasować i napisać, że no dziś spoko dzień i wg, Ale.. nie, jak zaczęłam to skończę. Enter.

Życie to nie magia . To realistyczny film ,który zasługuje na Oscara .